Afscheid van Jos Verhaegen als Pastoor.
Na 22 jaar actieve dienst als pastoor van de parochies Heide & Heuvel gaat pastoor Jos genieten van een welverdiend pensioen. Hij is geboren in Overijse in 1944 en maakte als oudste zoon deel uit van een kroostrijk gezin van druiventelers. Hij liep school op het college van de paters van het Goddelijk woord (SVD) in Overijse. Op de hoeve van zijn grootouders leerde hij paardrijden. Dat is hem later erg van pas gekomen voor zijn verplaatsingen in de missies. Na enkele jaren werken bij de toenmalige Rijksdienst voor arbeidsverzekering trad hij in 1965 in als seminarist bij de paters van Steyl, die tot voor kort ook in Heide een klooster hadden.
In april 1974 werd hij priester gewijd en na een speciaal
taalbad in de VS vertrok hij begin 1975 naar de missies in Ecuador. Daar trof
hij een arme maar ijverige bevolking aan. Daar ook werd hij vrij vlug
geconfronteerd met de grote tegenstelling tussen de grootgrondbezitters en de rurale
bevolking. Pater Jos nam het steeds op voor de gewone mensen. Aanvankelijk
verbleef hij op een post met 27 kleine dorpsgemeenschappen in het Andesgebergte.
Vrij snel trachtte hij zich aan te passen aan de eigen cultuur van deze
inheemse bevolking. Het was zijn bedoeling aldaar nieuwe basisgemeenschappen te
vormen. In dat missiegebied verplaatste hij zich met een jeep van de congregatie,
te voet of te paard met een water- en winddichte poncho aan. Als gedreven
missionaris stuitte hij meermaals op de weerstand van de overheid,
grootgrondbezitters en zelfs plaatselijke kerkleiders, die de instructies van
Rome naar de letter opvolgden.
Na 21 jaar missiewerk in Ecuador keerde pastoor Jos in
1996 terug naar België. Korte tijd werkte hij als priester in de Oostkantons en
in het Pajottenland. Daar bediende hij samen met een jonge collega 8 parochies.
Toen al werd hij geconfronteerd met een nijpend tekort aan priesters in ons
land. Pastoor Jos was nooit vies van werken. Hij wilde zijn ervaringen uit
Ecuador op een West Europese leest schoeien. De vorming van lokale
geloofsgemeenschappen was zijn devies. Daarvoor zocht hij inspiratie in de
persoon van Jezus en zijn evangelie. Na een moeilijke inleefperiode volgde hij
in 1997 pastoor Boeyckens op als derde pastoor van de parochie Sint Jozef te
Heide. Gelukkig voor hem kwam hij in een parochie waar zijn voorgangers al
hadden gezorgd voor een stevige infrastructuur met een mooie kerk, een sterke
gemengde school en een eigen parochiecentrum. Zodoende kon hij zich als herder
voluit toeleggen op zijn basisopdracht, een herder die zijn kudde schapen wijdt.
Vrij vlug vormde hij met een aantal geëngageerde mensen een parochieteam. Hij
lag mee aan de basis van talrijke mooie initiatieven dat door ontelbaar veel
vrijwilligers werd gesteund. Voor Pastoor Jos vormden samen met zijn schapen de
lokale kerk. Het liefst van al stond hij tussen de mensen. Pastoor Jos was geen
grootspreker of haantje de voren. Vrijwel al zijn parochianen kent hij bij
naam. Het aantal ziekenbezoeken thuis of in de kliniek zijn niet te tellen. In
2002 werd hij ook pastoor op den Heuvel. Pastoor Jos was een intelligente man
en bovendien een polyglot. Hij sprak vlot Spaans, Duits en Engels. Dat talent kwam
hem in zijn latere leven erg van pas. Hij was ook een vooruitziende man. Beter
dan wie ook kende hij de noden van zijn geloofsgemeenschap en wist hij hoe die
in de toekomst best konden worden gelenigd. Pastoor Jos is wellicht de laatste
pastoor van de parochies Heide & Heuvel. Beide parochies blijven hem
dankbaar voor al wat hij voor hen heeft gedaan. Hopelijk kunnen zij ook in de
onzekere toekomst op hem rekenen om voor te gaan in de erediensten.
EM.
