Derde Zondag van de Advent

 

Preek voor de 3 e zondag van de advent

Gaudete zondag – zondag van de vreugde in onze verwachting – de boodschap van vreugde groeit.
Zondag van de vreugde

 Deze derde zondag van de advent wordt ook wel “zondag van vreugde” genoemd.

Deze vreugde zien we in onze verlichte straten. Misschien probeer je ook in je eigen huis wat meer licht en sfeer te brengen om in donkere tijden die hoop in je hart te laten vorm krijgen. Ook in onze straten en pleinen staan ​​grote bomen waar de bladeren door lichtjes worden vervangen. De sfeer van deze heel bijzondere kerst willen we toch nog een beetje meemaken. Het is allemaal prachtig maar soms ook wat gekunsteld, voelt het wat onecht…
Maar deze derde zondag nodigt ons uit om die stap verder te zetten, authentieker en echter, nog een stap in het geloof te zetten.
Het is aan ons om ons te verheugen in de Heer.
"Wees altijd blij, bid zonder uitstel, dank onder alle omstandigheden." Het is deze oproep tot vreugde die we deze zondag in elk van de lezingen vinden.
Kunnen wij als Christenen, kan ik vanuit mijn geloof een verschil maken in het aanreiken van vreugde en hoop?

In de eerste lezing verkondigt Jesaja ons precies de Heiland die vreugde brengt.
Het is gericht tot mensen die zich in een noodsituatie bevinden.
Deze mensen werden in ballingschap gedeporteerd.
Ze wonen in een vreemd land en ze zijn het slachtoffer van armoede, onderdrukking en onrecht. Jesaja vertelt hen dat de Heer de wonden en ellende van degenen van wie hij houdt niet langer kan verdragen.
Hij komt om ze te genezen en te bevrijden.
Hier is goed nieuws dat dringend verspreid moet worden:
"De Heer zal gerechtigheid doen uitspruiten voor alle natiën".
Bij hem kunnen de tegenslagen die onze wereld overweldigen niet het laatste woord hebben.
Er zal geen crisis meer zijn, geen geweld, geen oorlog meer. In God is het de liefde die zegeviert. 

Zelf in de tussenzang, het Magnificat van Maria klinkt vreugde in deze zondag, vreugde om de grote daden die God doet voor mensen.

 De tweede lezing is een boodschap van Paulus aan de christenen van Thessaloniki.
Hij wil hen geruststellen en aanmoedigen, omdat ze het erg moeilijk vinden om hun geloof na te leven. Hij begint met het geven van belangrijke instructies:

'Wees altijd blij, bid zonder te verslappen, dank onder alle omstandigheden ... blus de Geest niet'.
Hij vraagt ​​hen ook de profeten niet te verwerpen.
Door profeet moeten we degene begrijpen tot wie het Woord van God iets inspireert om te “bouwen, troosten, bemoedigen”.
Zijn wij profeten in onze tijd? Kunnen wij bouwen in Coronatijden? Kunnen wij troosten? Kunnen wij bemoedigen? Hoe gaan wij dat doen?
Maar het gaat niet om luisteren met open mond.
Het is belangrijk dat we ons gezond verstand gebruiken.
We moeten allemaal onze hoop “op de komst van onze Heer Jezus Christus” verduidelijken en versterken. 

Het evangelie van deze zondag laat ons nog een bron van vreugde zien.
Hij stelt ons Johannes de Doper voor als “getuige van het licht”.
Hij was niet het licht, maar hij liet het zien.
Hij wees iedereen die hij ontmoette op de Messias: "In uw midden staat Degene die u niet kent."
Dit goede nieuws dat Johannes de Doper tot de mensenmenigten van zijn tijd richtte,
geldt ook voor ons in deze tijd. Jezus staat centraal in ons leven.
Helaas zijn we vaak ergens anders.
En het is niet met onze eigen menselijke middelen dat we het zullen kunnen herkennen.
Om dit te bereiken hebben we de blik van het geloof nodig,
een blik die verlicht en gevoed wordt door het Woord van God en de sacramenten.

De Heer komt. Als gelovige mogen wij dat ervaren, beleven, telkens licht er iets van op.
Hij is op mysterieuze wijze onder ons aanwezig. Deze derde zondag van de advent nodigt ons uit om hem te herkennen. Dit is belangrijker dan alles. Onze wereld lijdt, er is onrecht dat nog niet overwonnen is, daar roept ook Welzijnszorg zeker op deze 3^de zondag ook tot op tot solidariteit voor wat niet rechtvaardig is.
Het is nodig om op deze punten te blijven zoeken naar nieuwe wegen en verbonden wegen van vreugde. Maar zoals Paulus het ook aan de Christenen van Korinthe schrijft, geloof, hoop en liefde zijn nodig, maar liefde blijft, en daarin moeten wij groeien. 

Over een paar dagen vieren we kerst. Er zullen misschien geschenkjes zijn in gekleurd papier en mooi verpakt. Het zal voor ons een gelegenheid zijn om vreugde te schenken aan degenen van wie we houden. Maar als we daar stoppen, is het jammer.
Kerstmis vieren is ook een gelovig gebeuren.
Het is geloven in Jezus die komt en ons uitnodigd om naar zijn Woord te luisteren en hem te volgen. De mooiste geschenken ter wereld, de meest weelderige oudejaarsavond kunnen ons niet echt bevredigen. Alleen bij de Heer zullen we ware vreugde vinden. Er kan geen echt authentiek christelijk leven zijn zonder deze vreugde geboren uit de liefde van God.

Laten we deze uitnodiging tot vreugde verwelkomen als een oproep tot geloof, een stralend en communicatief geloof. Laten we, in navolging van Johannes de Doper, ook getuigen van het licht zijn.

Op deze zondag wenden we ons tot u, Heer: “Moge uw licht door ons schijnen en mensen naar u toe trekken. Moge uw liefde via ons, onze woorden en ons dagelijks leven op hen overgaan , zodat uw vreugde onze vreugde mag zijn”. Amen.