Tweede zondag van de Advent B-Cyclus
Dagelijks horen we veel berichten over ongelukken, aanslagen, rellen op straat, moorden, vechtscheidingen, enz. En nog slecht nieuws over het bestaan van het coronavirus en de schade die het toebrengt aan de samenleving. Kortom, er is al genoeg miserie in de wereld. En hoe meer de techniek vooruit gaat, hoe groter ook de angst wordt onder de mensen: Angst voor een kernoorlog, angst voor milieuvervuiling, angst voor werkloosheid en angst voor eenzaamheid en gebrek aan verbondenheid en geborgenheid. Hoe kunnen wij dat alles in de goede richting ombuigen?
Vorige week hebben we nagedacht over het thema “Wees waakzaam”. Dit weekend nodigen de lezingen van de liturgie ons uit om Gods hoopvolle, blijde boodschap te beluisteren, te overwegen én gestalte te geven in ons leven. Die blijde boodschap is als een tegengif voor angst en wanhoop. Die blijde boodschap is een oproep om onze wegen klaar te maken, de wegen waarop Jezus aan onze zijde zal wandelen, de wegen waarop we samen met Hem de mooiste reis van ons leven zullen maken. Gods weg bereiden betekent voor ons dan: tot inkeer komen en ons innerlijk naar God toe keren, trouw zijn aan God en Hem over onze rechte wegen laten waken.
De evangelist Marcus brengt Jezus’ troostende boodschap met zacht, aangehouden tromgeroffel. Het gaat om blij nieuws. Het is evident dat het hier niet op de eerste plaats te maken heeft met de regels maar wel met de essentie. Marcus beschouwt de komst van Christus als een ommekeer in heel de geschiedenis.
Dat zien we ook in het leven van Johannes de Doper die de grote leermeester van de advent is. Vandaag is hij onze gids in het verlangend uitzien naar de Heer die komt. Johannes roept ons vandaag op. “Ik ben de stem die roept in de woestijn, Bereid de weg van de Heer, maak Zijn paden recht”. Deze oproep kan voor ons een geschikte gelegenheid zijn om even na te gaan hoe onze eigen wegen lopen.
Johannes de Doper nodigt ons uit om naar Kerstmis uit te zien en ernaar toe te groeien. We kunnen daarvoor ook concrete stappen zetten. Die zijn o.a.: waakzaam zijn, tijd maken voor de nood van de anderen bijzonder voor de mensen die nu erg moeilijk hebben in hun dagelijks leven omwille van corona, ons bewust worden van onze fouten en ons tekortschieten, iedereen aanvaarden in onze maatschappij, recht op ons doel afgaan, enz. Zo maken we stap voor stap onze wegen vruchtbaar, zo brengen we in de woestijn van ons bestaan terug leven dankzij onze ommekeer en heroriëntatie op God.
Ook de profeet Jesaja roept zijn volk daartoe op: “Baan de Heer een weg in de steppe, effen voor onze God een heerbaan in de woestijn; elk dal moet gevuld worden, elke berg en heuvel moet geslecht worden”.
In dit weekend steken we de tweede kaars van de advent. De tweede kaars, de tweede stap, mag ons doen denken aan Jezus Christus. Jezus wijst ons de weg door de duisternis van het leven. Wie Hem volgt, zal niet dwalen in de duisternis.
Beste mensen, laten we de bochten in onze kronkelwegen rechttrekken, laten we onze doodlopende steegjes opentrekken door naar mensen durven toe te gaan. Laat ouders en kinderen weer hun wegen rechttrekken die soms in een bocht om elkaar heenlopen. Laat gehuwden hun wegen weer rechttrekken die soms jarenlang uit elkaar gegroeid zijn door bergen van misverstand en dalen van wantrouwen. Laat ieder van ons verantwoordelijkheid nemen in onze samenleving, met wijsheid en moed, om beslissingen te bevorderen die het welzijn van alle mensen beogen. Laten we ons hart openen dat bereid is zich te bekeren en dat mee de weg van de Heer wil bereiden.
